“Schep water uit de regenton
wacht niet tot het weer een wolk is”.
Dit mooie citaat staat gegraveerd in het raam van het prachtige Atelier voor Kunstvormgeving van Ellen Brouwers te Oisterwijk. Ellen woont en werkt in dit mooi vormgegeven en zeer ruimtelijk gebouw aan allerlei vormen van Kunst.
Aan het woord is Ellen Brouwers. 47 jaar, directeur/eigenaar, moeder van 3 kinderen (16-13-11 jaar).
Wie is Ellen Brouwers?
“Ik ben opgegroeid op het platteland, mijn ouders hadden een gemengd bedrijf. Ik kom uit een gezin met 8 kinderen. We hadden erg veel ruimte in en om de boerderij en de stallen. Er was altijd veel werk te doen, in de zomer moesten we de stallen schoonmaken en verven. Daarna mochten we daar de hele zomer in spelen. Als er al eens verf over was gebruikte ik deze om dozen te schilderen en met eikels, steentjes e.d. maakte ik er composities en tableaus van. Ik was nog nooit in een museum geweest of op vakantie, dus werd alles door mijn eigen fantasie ingevuld.
Na mijn middelbare schooltijd ben ik gestart in de verpleging en op kamers gaan wonen. Ik wilde echter na een aantal jaren naar de Kunstacademie in Tilburg. Heb daar veel geleerd en geproduceerd en ben summa cum laude afgestudeerd. Er werd mij aangeraden om verder te studeren (atelier 63 Haarlem), maar ik raakte zwanger.
Wat vind je leuk aan je functie?
Het dagelijks creëren van producten.Ik heb een Atelier (werkplaats) voor Kunstvormgeving, dit is dus iets anders dan het zijn van ‘kunstenaar’. Dit laatste ben ik in mijn vrije tijd. Ik doe projecten, maak glaskunst, en omgevingsmeubilair. Ook verzorg ik creatieve arrangementen e.d. Het verschil tussen een kunstenaar en mij is: een kunstenaar kan dingen maken die hij zelf leuk/mooi vindt, ik maak dingen voor en ten dienste van opdrachtgevers. Aan mij wordt gevraagd om de identiteit van de klant om te zetten in een beeld. Ik werk samen met architecten, bouwers, woningbouwcoöperaties en particulieren. Kunst wordt een geïntegreerd onderdeel van een gebouw, of een zelfstandig object maar kan ook tot uiting komen in het briefpapier, de website, gevelaankleding, (tuin)meubilair etc. Ik integreer verschillende disiplines met elkaar en heb daardoor een enorme kennis aan materialen en technieken opgebouwd. Ik ben dus heel breed georiënteerd.
Mijn uitgangspunt zijn de wensen en de eisen van de opdrachtgever en de omgeving waarin iets tot stand moet komen. Omdat ik allround ben en graag in een bedrijfsmatige omgeving werkzaam ben, ben ik verplicht zaken te ontwerpen die bij iemand of iets passen. Dat is de uitdaging voor mij”.
Waar haal je de fantasie of zullen we het creativiteit noemen vandaan?
Overal. Mijn gedachten, reizen, herinneringen zijn mijn archief. Ik zie op dit moment een aantal zaken terug in mijn werk, omgeving en producten die ik heb geleerd op de boerderij en van mijn ouders. Bv. toen ik dit gebouw liet zetten wilde ik graag het ‘ruimtelijke’ uit mijn jeugd terugvinden in dit gebouw. Dus toen ik ging bouwen beschouwde ik dit bovenste gedeelte als de voorstal met de mooie koeien, de achterkant (mijn atelier) beschouwde ik als de achterstal waarin ik alles kon laten staan of liggen. Het door mij ontworpen meubilair heeft ook allemaal namen gekregen, zoals vroeger de koeien op de boerderij. Cultuur en natuur komen hier samen door o.a. de grote ramen met uitzicht op de weilanden, een groot open atelier om in te werken. Daarnaast is ook mijn woning op deze plek gehuisvest. Daardoor ga niet naar mijn werk, maar zie ik het als mijn leefwijze . De verbondenheid met de natuur en natuurlijke materialen komt terug in mijn fysieke omgeving maar ook in mijn opgeleverde projecten. Door de combinatie ‘gebouw – omgeving - kunst’ kan ik mijn eigen identiteit laten zien”.
Hoe ben je gestart?
Toen ik na mijn studie aan de academie aan het werk wilde, merkte ik dat niemand op mij zat te wachten. Ik kreeg een schenking van mijn ouders, daar heb ik een groot beeld van gemaakt en geplaatst in de voortuin als visiteplaatje. Mede daardoor kwam ik erachter dat ik niet zo maar iets moest maken, maar alleen in opdracht zaken aan moest pakken. Ik heb toen letterlijk mijn kwast neergelegd en ben de boer opgegaan.
Mijn echte doorbraak kwam nadat ik had meegedaan aan een oproep van de kunstcommissie van de gemeente Haaren om een kunstobject te ontwerpen. Ik had een glasobject ontworpen met als locatie de patio en voorgesteld om de omgeving in het ontwerp mee te nemen. Dit voldeed niet aan de opdracht, ik kwam niet in aanmerking om dit object uit te voeren maar kreeg wel een opdracht voor de totale binnentuin vanuit een andere commissie. Dat is het begin geweest. Daarna gingen de opdrachten lopen.
De start is nu 10 jaar geleden, de laatste 5 jaar woon en werk ik in dit pand op de locatie Laarakkers.
Hoe ziet je toekomst er uit?
Ik sta bol van de ideeën, onlangs ben ik te gast geweest op TV bij de Dragon’s Den (investeerders). Daarbij ging het om een ‘levenskluis’. Het is een goed idee, maar omdat het nog onvoldoende was uitgewerkt, kreeg ik van het panel geen investering. Echter daarna werd ik overstelpt met aanbiedingen van investeerders, deze ben ik nu aan het uitzoeken en bekijken. Wat ik hier van heb geleerd is dat ik een aantal van mijn ideeën/creatieve concepten moet gaan verkopen en vastleggen, maar niet moet produceren.
Is het vrouw-zijn belangrijk in je vakgebied?
Soms wel, ik denk dat wij vrouwen wat openhartiger zijn, maar ook direct. Ik ben eerlijk, als ik bijv.iets niet begrijp dan vraag ik het. Wat vroeger wel eens vervelend was, is dat ik moest uitleggen dat ik niet met mijn hobby bezig ben. Ik heb hiervoor bewust gekozen en wil dit ook uitdragen. Mijn werk is mijn passie.
